Verdriet en Veerkracht

De pijn van verlies

Je bent moeder van 2 prachtige dochters van 9 en 11, je bent moeder en tegelijkertijd ook weduwe. Drie jaar geleden is je man overleden, je man, je maatje, de liefde van je leven, de vader van je kinderen…

Wat een vloedgolf aan gebeurtenissen en emoties kwamen er over jou en de meiden heen. Het overlijden kwam heel plotseling, in de ochtend gaven jullie elkaar een vluchtige kus. Jij ging naar je werk en hij bracht eerst de kinderen nog naar school voordat hij naar kantoor reed. Hij kwam niet meer thuis…

 

In de drie jaar die zijn verstreken hebben jullie alle drie een heel rouwproces doorlopen. Ieder van jullie je eigen pad, want dat gaat voor niemand precies hetzelfde…

Jij verloor je man, de kinderen verloren hun vader, ook dat is een ander verlies…

Rouwen laat zich niet voorspellen, soms kan je na een “goede periode” ook ineens weer overspoeld worden door emoties van gemis en verdriet en soms ook boosheid.

Veerkracht

Ik mocht met jullie een stukje meelopen op dit “rouwpad” en zag jullie intense verdriet maar ook jullie veerkracht.

Jullie hebben inmiddels alledrie jullie leven ook weer opgepakt, gaan door met de rouw geïntegreerd. Want rouwen stopt nooit, is nooit “klaar” of “af”. Het wordt wel anders, minder intensief vertel je… al blijft het gemis een onderdeel voor de rest van jullie leven.